Hans Boers
1 november 1959 – 17 januari 2022
Voorwaarts – Mars!
Tijdens zijn lidmaatschap van de Vriezenveense Harmonie dat een halve eeuw heeft geduurd, heeft Hans dit commando van de tamboermaître regelmatig gekregen en uitgevoerd. Voordat het zover was, doorliep hij de jeugdopleidingen om in 1978 in de drumband aan te komen waarin hij uiteindelijk “de man van rechtsvoor” werd. De tamboermaître mag dan weliswaar de route bepalen maar de man op die positie bepaalt het tempo waarin die weg wordt afgelegd. En zo heeft Hans, strak in uniform, vele kilometers van oost naar west en van west naar oost gemarcheerd. Hij hield van tradities en was gesteld op discipline. Hij nam zijn hobby serieus want naast de gebruikelijke marsconcoursen nam hij ook deel aan solistenconcoursen.
Tot aan het behalen van de landstitel in 1999 zal Hans zich bij de Vriezenveense Harmonie altijd wel op z’n gemak hebben gevoeld maar na de eeuwwisseling begon zijn vereniging te veranderen. Vooral zijn drumband op de straat werd een slagwerkensemble op het concertpodium met vele nieuwe instrumenten. Het monopolie van het ongestemd slagwerk was definitief voorbij. Maar ook in een slagwerkensemble nieuwe stijl blijft het talent van Hans noodzakelijk. Hij is gebleven en heeft alles met het nodige commentaar van zijn kant over zich heen laten komen. Ondanks deze veranderingen was Hans bij de meeste activiteiten van de harmonie als gemotiveerd lid nauw betrokken.
Zo’n tien jaar geleden veranderde er nog meer bij de Vriezenveense Harmonie. Nieuwe dirigenten en de samensmelting van de afdelingen slagwerk en orkest tot één grote bloeiende vereniging. Hij heeft het allemaal zien gebeuren en heeft afgewacht wanneer het moment er was om zijn slag te slaan. Hij was immers de man van rechtsvoor, en daarmee tempobepalend. En zomaar uit het niets stond er op het terras bij Odeon het door hem gemaakte meubilair, dat hij enkele jaren later nog eens heeft gereviseerd. Daarmee verraste hij iedereen maar hij was nog niet klaar. Het idee om een serenade te geven voor het orkest dat van een concoursdeelname terugkwam, toverde hij ook uit zijn hoed. Wat zouden we van hem nog kunnen verwachten wanneer hij nog in ons midden was? Toverde hij dan nog meer mooie ideeën uit zijn kolbak?
Door een ziekte, die enkele jaren geleden bij hem werd vastgesteld, zag Hans zich genoodzaakt te stoppen met musiceren maar zijn lidmaatschap opzeggen? Dat nooit! Het verloop van zijn ziekte stelde hem in staat om nog één keer een stukje mee te lopen met de optocht ter gelegenheid van het 650 jarig bestaan van Vriezenveen. Tot zolang het nog kon, kwam hij regelmatig in Odeon om naar het slagwerkensemble te luisteren en was hij betrokken bij de verbouw van het terras. Op 1 januari 2022 ontving hij nog thuis de erespeld en de bijbehorende oorkonde van de KNMO voor zijn vijftig jarig lidmaatschap.
Op de plaats – Rust!
Op maandag 17 januari heeft Hans de laatste instructie van zijn Tamboer Maître gekregen. Tussen beide commando’s zit de levensloop van een halve eeuw Hans en de Harmonie. Geertruida, zijn zoon Rutger & Esmee, nabestaanden, familie en vrienden zullen nu verder moeten marcheren zonder man van rechtsvoor maar ook de Vriezenveense Harmonie moet het nu stellen zonder haar markante lid Hans Boers.
Alfred Roelofs
Namens de Vriezenveense Harmonie
